52- آگاهی در آغوش مسئولیت پذیری (قدم زدن آبانی👣| کتاب: استرس و مسئولیت📗| خش خش|صدای خاطرات گمشده)
Description
توی این هوای سرد ابانی قراره توی یه پیاده روی پوشیده از برگای زرد و نارنجی با هم قدم بزنیم و از قشنگتر شدن دنیا وقتی آدمای مسئولیت پذیر تری هستیم حرف بزنیم، ممنون که با من همراهی میکنی نارنجی...
توی این اپیزود با هم کتاب میخونیم و با هم از مسئولیت پذیری حرف میزنیم اینکه مسئولیت پذیری به معنی خطا نکردن ما توی زندگی نیست ، به این معنیه که اگر خطایی کردیم برای درست شدنش بجنگیم.
اپیزود 52 صدای خاکستری همراهی توی یه هوای پاییزی ، یه پیاده رو ، هوای روز ، نم بارون و یه نیمکت قدیمیه...
قراره با هم از حس قدرت و شجاعت و اعتماد به نفسی که مسئولیت پذیری بهمون میده حرف بزنیم ، اینکه چقدر آدم های قابل اعتماد تری میشیم اگه پای قول ، حرف و احساساتمون بمونیم.
اپیزود پنجاه و دوم رو کجا بشنویم؟ 1-اخر شب وقتی قراره ذهنتو ازاد کنی 2-وقتایی که نیاز به بیرون رفتن با رفیقتو داری 3-برای آگاهی از نورهای زندگیت 4- قبل یا بعد از رفتن به کار!!!
=> جزئیات این اپیزود به چه ترتیب هست؟
[
00:56 =>این قسمت بعدا تکمیل میشه.
05:09 =>
11:44 =>
19:06 =>
14:37 =>
21:30 =>
27:53 =>موسیقی خیلی خاص این اپیزود به اسم =>
لطفا اگر این اپیزود رو دوس داشتید به دوستاتون صدای خاکستری رو معرفی کنید و یک سهم برای بزرگتر شدن خانواده ی صدای خاکستری و انگیزه ی تولید و ادامه ی اون داشته باشید .
تایم مناسب شنیدن اپیزود 52: به وقتِ داشتنِ ذهنی آرام یا نا آرام!!
=>کامنت های شما مایه ی دلگرمی و خوشحالی من هست که خوشحال میشم از هر پلتفرمی که گوش میکنید همونجا نظرتونوبرام ثبت کنید
ارادتمند
=> آبان1403
معرفی کانال دوم ام به اسم موسیقی احوالات خاکستری ، این کانال موسیقی هایی با سناریوی تصویری براتون تدوین میکنه
اولین باره دارم پادکست صدای خاکستری رو میشنوم ، ممنونم از پادکست فوق العاده 🌻🙏🏻
خیلی فوق العاده و خاص 🌻🪴🩵
بهترین چیزی که میتونست حواسمو از زندگی پرت کنه :(
پیامی به خاکستری عزیزم؛خوشحالم که نارنجی هستم . تنها چیزی که در زندگانی ام از آن ناامید و دلسرد نشدم نارنجی بودن است.
خیلی خوب بود . ممنون 🌹😍🍁🍂
مثل همیشه شنیدنی و دلنشین ❤️ خوشحالم که باهات آشنا شدم خاکستریِ عزیزم؛ من معمولا وقتی حالم بده دلم میخواد چیزی نگم و یه چیزی گوش بدم و همیشه حرفای تو حالمو خوب کرده مخصوصا اپیزود "رفیق شب" بازم مرسی ک هستی..
چقدر این پادکست خاصه
این اپیزود یادآور یکی از مهم ترین موضوعات زندگی هست که ما رو یک قدم به بهترین ورژن خودمون میرسونه.. و در نهایت مثل همیشه فوقالعاده بود🌠
اگه بتونیم بپذیریم که مسئول چیزهایی که به وجود اوردیم هستیم، اون وقته که وارد دنیای آدم بزرگا شدیم.